ایران بریفینگ – دخالت سپاه پاسداران و اصرار بر مهندسی هدف دار و منفعت جویانه انتخابات در ایران، بر اساس شواهد متعدد خاصأ اظهارات سران و فرماندهان آن، امری بدیهی است که به جهت تعریف موارد متعدد قانونی مبنی بر ممنوع بودن هرگونه فعالیت و دخالت سیاسی برای این ارگان نظامی، این مداخلات کتمان و یا انکار می گردند.
بنابر گزارش خبرگزاری فارس، “علی سعیدی” نماینده رهبر جمهوری اسلامی در سپاه پاسداران در خصوص نقش این ارگان در عرصه انتخابات، اظهار داشت: “سپاه فراتر از احزاب است و در انتخابات دخالت نکرده و نمیکند.” وی این اظهارات را در حالی بیان کرد که 6 روز قبل طی سخنانی، با ابراز نگرانی از تغییر ترکیب مجلس کنونی، نسبت به این تغییر هشدار داده و آن را تهدیدی برای مصالح نظام و آرمان های خمینی و خامنه ای، رهبران ایران خوانده بود.
بر اساس ماده 24 قانون انتخابات ریاست جمهوری و ماده16 قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی، مداخله نظامیان در امر انتخابات، ممنوع و نیروهای نظامی و انتظامی حق دخالت در امور انتخابات اعم از امور اجرایی و نظارت را ندارند. درج صریح ممنوعیت مداخله نظامیان در امور سیاسی در قانون اساسی جمهوری اسلامی مبنی بر اینکه “هرگونه دخالت در امور مربوط به انتخابات (اجرا، نظارت و تبلیغات) و حتی ورود به مناقشاتسیاسی، با شش ماه تا سه سال زندان همراه خواهد بود” نشان از آن دارد که نویسندگان آن به خوبی به عواقب مداخله نظامیان در سیاست واقف بوده اند اما به دلیل وجود سیکل ترکیبی معیوب و ناقصی در همین قانون، توجهی به آن نشده و همواره شاهد دهن کجی فرماندهان سپاه به نص صریح قانون می باشیم. همچنین در ماده های 47و 48 اساسنامه سپاه پاسداران نیز تصریح شده است که این سازمان “هرگز نباید به صورت یک حزب و یا سازمان سیاسی عمل کند”. اما انتظار عدم مداخله در امور جاری کشور از سران این ارگان که حتی توجهی به رعایت الزامات قانونی سازمان خود نیز ندارند، انتظاری بس بیهوده است.
جدای از آنچه که در مواد مختلف قانون آمده، رهبر سابق ایران “روح الله خمینی” نیز در طول دوران رهبری خود، نیروهای نظامی را از دخالت در «امور سیاسی» منع کرده و در وصیتنامه خود – که از آن به عنوان یک سند راهبردی یاد میشود- نوشته است: “وصیت اکید من به قواى مسلح آن است که همانطور که از مقررات نظام، عدم دخول نظامى در احزاب و گروهها و جبههها است به آن عمل نمایند؛ و قواى مسلح مطلقأ چه نظامى، انتظامى، پاسدار، بسیج و غیر اینها در هیچ حزب و گروهى وارد نشده و خود را از بازیهاى سیاسى دور نگه دارند.”
مجمع تشخیص مصحلت نظام نیز در مورخه 25 بهمن ماه 1393 با بررسی سیاست های کلی انتخابات، طی مصوبه ای ورود افراد نیروهای مسلح و دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی در «دستهبندیهای سیاسی و جناحی» در انتخابات و «جانبداری از داوطلبان خاص» را ممنوع اعلام کرد. با این همه اما فرماندهان سپاه که مطابق قانون، تحت امر فرماندهی کل قوا (رهبری) هستند با عدول از همه این قوانین به طور رسمی برای تثبیت ولایت مطلقه فقیه و با نظر مساعد رهبری، هر اقدامی را مجاز می دانند و در این میان، رهبر ایران با سوء استفاده از اختیارات قانونی خود موجبات سرکشی افزون تر و مداخلات غیرقانونی گسترده تر سپاه پاسداران را فراهم ساخته است.
اگرچه سپاه پاسداران مدعی آن است که در انتخابات کشور، دخالتی ندارد اما با نیم نگاهی به چرخه انتخابات چندین سال گذشته به ویژه انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری، حضور رسمی و مداخله مستقیم این ارگان را می توان نظاره کرد که پس از چند دوره مداخله غیرمستقیم و آزمون و خطا در جریان انتخابات که سرآغاز آن رد صلاحیت نامزدهای مجلس پنجم با نظارت استصوابی بود صورت پذیرفت. در واقع می توان گفت این نقطه عطف ورود نظامیان در سیاست و تغییر موازنه قوا بود که در انتخابات 1388 و شکل گیری کودتای انتخاباتی، ورود سپاه پاسداران به امور سیاسی کشور را رسمیت بخشید.